Bursztyn (elektron, jantar, amber) jest żywicą kopalną drzew iglastych z trzeciorzędu, której wiek ocenia się na 40-50 milionów lat.
Posiada różne barwy: żółty lub brunatny, czerwonawy.. Niekiedy zawiera zatopione owady i szczątki roślin.

Dla paleontologów zajmujących się badaniem wymarłej fauny i flory jest najbogatszym źródłem informacji o organizmach żyjących dawniej. Znajdujemy je dzisiaj w zewnętrznych, naciekowych formach bursztynu i nazywamy inkluzjami, bądź po prostu wrostkami. Gęstość bursztynu wynosi 0,96 - 1,096 g/cm3, temperatura topnienia 287 - 300 stopni Celsjusza, a współczynnik załamania światła 1,539 - 1,542.
Bursztyn, który przebył daleki transport bądź podlegał naturalnemu szlifowaniu w warunkach morskiego falowania, występuje w formach otoczaków bądź drobnych ziaren o różnym stopniu obtoczenia.

Słowo "elektron" jest grecką nazwą bursztynu, od którego pochodzi słowo "elektryczność". To w starożytnej Grecji zauważono, że "święty kamień", jak nazywano bursztyn, potarty suknem ma właściwości przyciągające. Nie potrafili jednak wyjaśnić tego zjawiska uznając je za magię.
Co najmniej od triasu (230 milionów lat temu) wielokrotnie pojawiały się warunki sprzyjające powstawaniu bursztynu. Podłoże zawierające wodę, zdolne zatopić w sobie żywicę i uchronić ja od biologicznego i chemicznego rozpadu na te miliony lat, jakie są potrzebne dla jej fosylizacji. Od tych właśnie warunków zależą właściwości danej żywicy kopalnej.
Bursztyny różnią się znacznie od siebie. Niektóre mają wartości jubilerskie, inne zawierają liczne inkluzje. Jednak żaden nie jednoczy trzech cech: obfitości, bogactwa inkluzji i piękności w tym stopniu, co bursztyn bałtycki i dominikański.
Bursztyn bałtycki - był transportowany przez rzeki z terenów Skandynawii i obecnego Bałtyku i osadzony w tak zwanej "niebieskiej ziemi" w delcie chłapowsko-sambijskiej. Delta ta, od Karwi na polskim wybrzeżu aż do nasady Półwyspu Sambijskiego. Odznacza się zawartością kwasu bursztynowego od 3 do 8 %, dzięki czemu jest najbardziej cenionym wśród jubilerów.

Właściwości

Bursztyn to kamień o wysoce leczniczych właściwościach. Najlepiej działa nieoszlifowany - w stanie surowym.
Pomaga nam w momentach, gdy nasz rozwój w pewnych aspektach jest zahamowany. Dotyczy to zarówno fizycznych dolegliwości, jak i psychicznych problemów z samorealizacja.
Bursztyn uśmierza ból, szczególnie bóle reumatyczne. Leczy gardło i dolegliwości tarczycowe.

Nalewka

Nalewka bursztynowa rozgrzewa ciało, a kilka kropli rozcieńczonych w szklance wody niszczy mikroorganizmy w przewodzie pokarmowym i pomaga w przeziębieniach - działa jak naturalny antybiotyk.
Można spróbować sporządzić Nalewkę Bursztynowa w domu. W tym celu należy około 50 gramów surowego bursztynu w małych kawałeczkach umyć i wsypać do butelki następnie zalać 1/2 litra 96% spirytusu.
Butelkę pozostawić w ciepłym miejscu i często wstrząsać. Po 10 dniach nalewka jest już gotowa.

Bursztyn wydziela mikroskopijne cząsteczki, które zabarwiają spirytus na złoty kolor. Po zużyciu nalewki, ten sam bursztyn, po uprzednim umyciu, można powtórnie zalać spirytusem.

Pijąc codziennie herbatę z kilkoma kroplami nalewki, uchronimy się przed zaziębieniem.
Wszelkie niedomagania sercowe, arytmia, bóle głowy zmniejsza się po natarciu nią bolących miejsc.
Nacieranie pleców i piersi obniża temperaturę przy stanach podgorączkowych i przynosi ulgę przy zapaleniu płuc i oskrzeli.
Warto mieć w domu bursztyn - ten "kamień zdrowia".