Legenda o DamroceDamroka córka Świętopełka, która postawiła kościół w Chmielnie, zmarła 25 maja 1224r. Ten zapis w księdze klasztoru żukowskiego to jedyny historyczny dowód, że istniała naprawdę. Nie wiadomo czy była ona córką Świętopełka II gdańskiego, czy też Świętopełka księcia na Sławnie. Nieznany jest również jej stan cywilny choć istnieją podejrzenia, iż była żoną Subisława II, choć legendy podkreślają jej niechęć do małżeństwa.
Najbardziej znana z legend o Damroce opowiada, że mieszkała ona w zamku koło Chmielna. Niezwykle urodziwa księżniczka była osobą samotną, a towarzystwa dotrzymywała jej jedynie służka, która obdarzona była tajemna mocą. Pewnego razu na gród napadł rycerz-rozbójnik, który porywając Damrokę chciał ją zmusić do ślubu. Nim jednak uwięziona w wieży zamku księżniczka mu uległa, jej stara służka użyła swej czarodziejskiej mocy i zesłała na zamek rycerza straszliwą burzę. W tej burzy ku wieży z uwięzioną Damroką nadleciały dwa wspaniałe łabędzie, które uniosły uwięzioną na powrót do Chmielna. Gdy o wszystkim dowiedział się ojciec księżniczki Świętopełek ogromnie się rozgniewał i nakazał zrównać z ziemią zamek zbójeckiego rycerza.